Η ύπαρξη ενός ξεχωριστού και διακριτού κλάδου διαχείρισης δανείων και οφειλών προέκυψε ως ανάγκη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους. Η ιδέα της δημιουργίας χωριστών εταιρειών ξεκίνησε από τη Σκανδιναβία τη δεκαετία του 1990. Σε όλες τις περιπτώσεις (Σκανδιναβία, Ιταλία κ.ά.) προηγήθηκε η συσσώρευση ενός σημαντικού αποθέματος Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων, τα οποία επιβάρυναν το τραπεζικό σύστημα και αποτέλεσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της οικονομίας. Μια από τις πλέον σημαντικές δράσεις που υιοθέτησαν οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ήταν η απαίτηση ταχύτατης μεταφοράς μη εξυπηρετούμενων χαρτοφυλακίων εκτός τραπεζικών ισολογισμών, ώστε ο κίνδυνος διακράτησης των NPLs να μεταφερθεί σε μη τραπεζικούς επενδυτές.

Η αθέτηση υποχρεώσεων από δανειολήπτες που μπορούν να τις εκπληρώσουν αποτελεί αφενός πλήγμα στην τραπεζική πίστη, λόγω του ηθικού κινδύνου που δημιουργεί, και αφετέρου τροχοπέδη για την οικονομία, αφού τα βάρη τους αναγκαστικά επωμίζονται είτε οι συνεπείς δανειολήπτες, είτε οι φορολογούμενοι, είτε αυτά διαχέονται στην οικονομία μέσα από τον περιορισμό της χρηματοδοτικής δυνατότητας των τραπεζών. Τα οφέλη από την αντιμετώπιση του φαινομένου των στρατηγικών κακοπληρωτών αφορούν όλη την οικονομία.

Στόχος των Εταιρειών Διαχείρισης είναι πριν από όλα η μετατροπή μη εξυπηρετούμενων δανείων σε εξυπηρετούμενα, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ρύθμισης και η δυνατότητα του φυσικού προσώπου ή της επιχείρησης να ανταποκρίνεται σε μακροπρόθεσμη βάση. Ο πλειστηριασμός δεν είναι προς το συμφέρον των Εταιρειών Διαχείρισης και αποτελεί μόνο την ύστατη λύση για τις περιπτώσεις παντελούς έλλειψης συνεργασίας από την πλευρά των δανειοληπτών, προπάντων εκείνων που έχουν τις δυνατότητες αλλά επιμένουν να αθετούν τις υποχρεώσεις τους, τους αποκαλούμενους «στρατηγικούς κακοπληρωτές».

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα γιατί προτιμώνται οι Εταιρείες Διαχείρισης και όχι οι ίδιες οι τράπεζες. Η απάντηση συνοψίζεται στην αυξημένη αποτελεσματικότητα των Εταιρειών Διαχείρισης. Οι Εταιρείες Διαχείρισης:

• διαθέτουν συσσωρευμένη τεχνογνωσία και εμπειρία,
• απασχολούν εξειδικευμένα στελέχη,
• έχουν αναπτύξει τεχνολογικές υποδομές που απαιτούν χρόνο και επενδύσεις σημαντικών κεφαλαίων.

 Η αποτελεσματικότητα των Εταιρειών Διαχείρισης έναντι των τραπεζών οφείλεται στη μεγαλύτερη ευελιξία τους στο να δίνουν λύσεις που βοηθούν τους οφειλέτες να αντεπεξέλθουν ευκολότερα στις υποχρεώσεις τους, προσαρμοσμένες στα δεδομένα κάθε δανειολήπτη. Οι λύσεις αυτές δεν μπορούν να υλοποιηθούν εντός του αυστηρού τραπεζικού πλαισίου, λόγω των εποπτικών κανόνων που διέπουν την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών (λ.χ. τα γνωστά EBA rules της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών). Οι Εταιρείες Διαχείρισης δεν υπόκεινται σε αντίστοιχους κεφαλαιακούς περιορισμούς και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν ευέλικτες και αποφασιστικές ρυθμίσεις στους δανειολήπτες.

Οι Εταιρείες Διαχείρισης μπορούν να επιλέξουν ή να συνδυάσουν τις καταλληλότερες λύσεις για την κάθε περίπτωση δανειολήπτη ξεχωριστά. Για τα φυσικά πρόσωπα, η πρώτη επιλογή είναι πάντοτε η μετατροπή ενός «κόκκινου» δανείου σε εξυπηρετούμενο, με μακρό χρονικό ορίζοντα και κόστος εξυπηρέτησης που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες του δανειολήπτη (ώστε να μην υπάρξει εκ νέου αθέτηση). Για τις επιχειρήσεις, η δυνατότητα εξυπηρέτησης μπορεί να συνδυαστεί και με την εξεύρεση νέων κεφαλαίων στο πλαίσιο μιας συμφωνίας εξυγίανσης της επιχείρησης ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά της προς το συμφέρον των εργαζομένων, με τη διατήρηση θέσεων εργασίας, των μετόχων αλλά και της Εταιρείας Διαχείρισης με την εξυπηρέτηση του δανείου.

Γιατί το πλαίσιο λειτουργίας των Εταιρειών Διαχείρισης προβλέπεται ρητά από τη νομοθεσία. Οι Εταιρείες Διαχείρισης στην Ελλάδα λειτουργούν εντός ενός αυστηρά εποπτευόμενου πλαισίου, το οποίο εγγυάται απόλυτα τη δίκαιη μεταχείριση των δανειοληπτών. Ο Νόμος περιλαμβάνει πολύ συγκεκριμένες προβλέψεις για τη σχέση των Εταιρειών Διαχείρισης με τους δανειολήπτες. Έτσι, σε όλες τις περιπτώσεις μεταβίβασης απαιτήσεων οι σχετικές ρυθμίσεις προβλέπουν ρητά ότι δεν χειροτερεύει σε τίποτα η θέση του οφειλέτη, καθώς και ότι ο τελευταίος διατηρεί ακέραια όλα τα δικαιώματα που είχε έναντι του αρχικού δανειστή.

Οι Εταιρείες Διαχείρισης αποσκοπούν στην εξεύρεση βιώσιμης λύσης στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δανειολήπτης. Λύσεις όπως οι φιλικοί διακανονισμοί (με ή χωρίς άφεση χρέους), οι εξατομικευμένες ρυθμίσεις με βάση εισοδηματικά κριτήρια, η διαδικασία εθελοντικής πώλησης του ακινήτου, η πώληση και επαναμίσθωση (Sale & Lease Back) κ.α., χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην πράξη από τις Εταιρείες Διαχείρισης και έχουν ήδη βοηθήσει χιλιάδες δανειολήπτες.